Door Sven Buren
Wat voor Daphne en mijzelf vooraf begon als een plannetje om een scholentoernooi voor de basisscholen te organiseren, liep uiteindelijk uit op iets heel anders. Na onze eerste contacten met de gemeente, bleek al snel dat een volleybaltoernooi niet haalbaar zou zijn. Wel konden we ons aanmelden voor een programma waarbij basisscholen konden aangeven of zij interesse hadden in volleyballessen voor groep 5 t/m 8.
En zo geschiedde. Nadat wij dit in april/mei hadden aangegeven, duurde het enige tijd voordat we hier weer wat over hoorden. Zelf was ik er eigenlijk al niet meer van uitgegaan dat we hier nog iets over zouden horen. Totdat we ineens vlak voor de najaarsvakantie bericht kregen van Rien (van de gemeente), dat er maar liefst zes (van de acht) Baarnse scholen interesse hadden. Ook was er meteen al een schema door Rien gemaakt wanneer de lessen plaats zouden moeten vinden. Eén en ander hield in dat we tussen 20 november en 1 december, 54 lessen moesten gaan geven aan zo’n 640 kinderen.
Een enorme uitdaging. Allereerst leek het ons bijna onhaalbaar, omdat al deze lessen natuurlijk gewoon op “normale” werkdagen/tijden plaats moesten vinden. Maar wie schetste onze verbazing: nadat Daphne binnen onze vereniging een mail voor hulp had verstuurd, kwamen er al snel de nodige aanmeldingen binnen. Met wat gepuzzel konden we zelfs het hele schema dekken. Onze dank gaat dan natuurlijk ook uit naar deze enthousiastelingen: Anja, Cynthia, Liesenke, Marcel L., Marcel R., Marit, Nick, Samira en Tessa (en zelf heb ik ook nog enkele lessen gegeven). En natuurlijk ook Anna (van de MA) bedankt, die ons als onderdeel van haar maatschappelijke stage nog twee dagen heeft geholpen.
Uiteraard ook Peter Hommerson bedankt, die ons heeft geholpen met het samenstellen van de lessen. Met zijn kennis over gymlessen en ervaringen met basisschoolleerlingen konden we vooraf twee lessen kant en klaar doornemen met onze clinicgevers. En Marit nog extra bedankt voor het maken van de mooie flyers en het originele logo.
En dan de clinics zelf. Ik denk dat de meesten van ons niet gewend zijn om les te geven aan groepen van 20 tot 30 kinderen (in een enkel geval zelfs 32). En als ik voor mezelf spreek, vond ik dat vooraf ook best een uitdaging. Maar het enthousiasme van de kinderen en de gymleraren was erg leuk om te zien. Het was erg leuk in de tweede week om te zien dat termen als “hertengewei” (van Peter), maar ook “broodje, broodje, worstje, worstje” (met dank aan Liesenke) indruk hadden gemaakt en waren blijven hangen bij de kinderen. Al met al vond ik het zelf erg leuk om te doen en de reacties van de gymleraren en van Baukje en Rien van de gemeente waren alleen maar positief.
Uiteraard brengt dat ons dan bij de vraag “Wat heeft het ons nou eigenlijk opgeleverd?”. Op dit moment is dat natuurlijk nog een beetje moeilijk te zeggen. Wel kan ik zeggen dat er inmiddels al minstens 8 kinderen zich hebben aangemeld voor de proeftrainingen. Maar wat ik verder zelf minstens zo belangrijk vind is dat we onze sport en club onder de aandacht gebracht hebben.
Tot slot, nogmaals iedereen bedankt voor zijn hulp hierbij. Uiteraard ook nog Jaapjan bedankt voor het beschikbaar stellen van een gymzaal. Alles bij elkaar was het heel mooi om te zien dat er zoveel mensen binnen onze vereniging hulp aanboden om dit project tot een mooi eind te brengen. Dat geeft mij wel een gevoel van trots.